کتاب انکار مرگ

برنده جایزه پولیتزر در سال 1974 و اوج اثر یک زندگی، انکار مرگ، پاسخ درخشان و پرشور ارنست بکر به "چرا" ی وجود انسان است. در تضاد جسورانه با مکتب فکری غالب فرویدی، بکر به مشکل دروغ حیاتی می پردازد - امتناع انسان از تصدیق فانی بودن خود. با این کار، او نور تازه ای بر ماهیت بشریت می افکند و فراخوانی به زندگی و زندگی آن صادر می کند که هنوز بیش از بیست سال از نگارش آن می گذرد.
فرضیه انکار مرگ این است که تمدن بشری در نهایت یک مکانیسم دفاعی پیچیده و نمادین در برابر دانش فناپذیری ما است، که به نوبه خود به عنوان پاسخ احساسی و فکری به مکانیسم اصلی بقا ما عمل می کند. بکر استدلال می کند که یک دوگانگی اساسی در زندگی انسان بین دنیای فیزیکی اشیاء و زیست شناسی و جهان نمادین معنای انسانی وجود دارد. بنابراین، از آنجایی که بشریت دارای ماهیت دوگانه متشکل از یک خود فیزیکی و یک خود نمادین است، ما قادریم با تمرکز توجه خود به خود نمادین خود، یعنی عزت نفس مبتنی بر فرهنگی، که بکر آن را «قهرمانی» می نامد، از معضل فناپذیری فراتر برویم. ": "آفرینش معنی مخالف" که "افسانه اهمیت زندگی انسان" را در مقایسه با سایر حیوانات بیان می کند.
این کتاب توسط افسانه شیخ الاسلام زاده ترجمه شده است.