تئاتر محاکمه‌ی هر روزه‌ی جهان ایده‌هاست با زیر کشیدن همه‌ی ایده‌های ازلی – ابدی جهان و انسان. تئاتر در تفاوت و تکرارش، در هر اجرا از یک متن، بدون در نظر گرفتن اینکه این متن چندهزار سال قدمت دارد یا چند ساعت، محکمه‌ای‌ست که همه‌ی کنش‌ها، عواطف و سیر حرکت شخصیت‌های نمایش را برابر بینندگانش قرار داده و ناممکنی قضاوت دیگری را به امکانیت قضاوت از انسان و همه‌ی تاریخش متصل می‌کند. تئاتر در مقام یک کنش جمعی زنده، فرم دادگاهی‌اش را نه به شخصیت‌ها و قهرمانان و بینندگان نمایش، بلکه به کلیت ماجرای تئاتر و ناممکنی یکپارچه شدنش مدیون است! تئاتر مداخله‌ای‌است در فهم ما از حق، اخلاق، رفتار و احساسات و به همین سبب همه‌ی جوامع انسانی همیشه به وجود آن محتاجند. کتاب «تئاتر و حقوق بشر» ماجراجویی تاریخی تئاتر در جوامع انسانی را واکاوی کرده و بر اهمیت مداخله‌گرش در وضعیت امروز ما صحه می‌گذارد. پل ری در این کتاب کوچک تلاش کرده بنیان‌های نظری تئاتر را در پیوند با بنیان‌های نظری حقوق بنیادین و طبیعی نوع بشر توضیح داده و این رابطه‌ی عمیق، پیچیده و سهل‌الممتنع را تشریح کند.
کتاب تئاتر و حقوق بشر
