شاید به حضور «شخصیت های شرور» در زندگی خودمان علاقه ای نداشته باشیم اما آن ها به واسطه ی قدرت منحصر به فرد خود، پس زدن قواعد مرسوم و از همه مهم تر کمک به خلق داستان ها، در بسیاری از اوقات بهترین بخش های ادبیات به حساب می آیند. تصور کنید همه ی شخصیت های داستانی همیشه خوب و خوش برخورد و راستگو بودند؛ در این صورت احتمالا خبری از داستان ها نبود. فهرست پیش رو که از ترکیب لیست های lithub و shortlist به وجود آمده، آثاری را در خود جای داده که برترین «شخصیت های شرور» در ادبیات را به مخاطبین معرفی می کنند.
بخش عمدهی لحنِ تشویشآور و پرتنش رمان «ربکا»، از تضاد و برخوردِ «گذشته» و «اکنون» سرچشمه می گیرد—یا به عبارت دیگر، از قلمرو پرابهامِ خاطرات.
«رولینگ» برای خلق دنیای «هری پاتر» از سنتی قدیمی مربوط به داستان های فانتزی کودکان در بریتانیا الهام گرفته است.