کتاب «Man’s Search for Meaning» (انسان در جستجوی معنا) نوشته ویکتور فرانکل کتابی عمیق و تأثیرگذار است که تجربیات نویسنده را به عنوان یک زندانی در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها در طول جنگ جهانی دوم روایت می‌کند و روش روان‌درمانی او را که به نام لوگوتراپی شناخته می‌شود، بیان می‌کند. این کتاب به دو بخش تقسیم می‌شود: بخش اول خاطرات و تجربیات دلخراش فرانکل در اردوگاه‌ها و بخش دوم مقدمه‌ای بر معنادرمانی است که بر یافتن معنا در زندگی به عنوان نیروی انگیزشی اصلی انسان تأکید دارد. موضوع اصلی کتاب جستجوی معناست. فرانکل استدلال می‌کند که حتی در وحشیانه‌ترین و غیرانسانی‌ترین شرایط، افراد می‌توانند در رنج خود، معنا پیدا کنند. او معتقد است که این جستجوی معنا همان چیزی است که به زندگی هدف و جهت می‌دهد. تجربیات فرانکل در اردوگاه‌های کار اجباری، انعطاف‌پذیری باورنکردنی روح انسان را برجسته می‌کند. او مشاهده می‌کند که کسانی که می‌توانستند در رنج خود معنا پیدا کنند، احتمال بیشتری برای زنده ماندن در آن شرایط داشتند. این تاب‌آوری اما، فقط جسمی نیست، بلکه روانی و عاطفی نیز هست. به گفته فرانکل، یافتن حس هدفمندی برای بهزیستی روانشناختی ضروری است. او مفهوم «خوش بینی تراژیک» را معرفی می‌کند که شامل حفظ امید و یافتن معنای زندگی با وجود رنج اجتناب‌ناپذیر آن است. این حس هدفمندی می‌تواند از منابع مختلفی مانند کار، روابط یا رشد شخصی ناشی شود. منطق درمانی (لوگوتراپی)، روش روان‌درمانی که توسط فرانکل توسعه یافته است، بر این ایده استوار است که انگیزه اولیه در انسان جستجوی معناست. بر خلاف روانکاوی فروید، که بر اصل لذت تمرکز دارد، یا روانشناسی فردی آدلر، که بر اراده به قدرت تأکید دارد، معنادرمانی بر «اراده به معنا» متمرکز است و بر سه اصل متکی است: 1. انسان‌ها ارادۀ آزاد دارند 2. انگیزۀ اولیۀ هر انسانی جستجوی معنا است و 3. زندگی در هر شرایطی معنا دارد، حتی بدترین شرایط.
کتاب Man's Search for Meaning
زبان ما
ویکتور فرانکل
معیار علم
