کتاب «ناپلئون سوم و امپراتوری دوم»، یک کتاب تاریخی است که به بررسی دوره‌ی حکومت ناپلئون سوم (۱۸۵۲-۱۸۷۰) و امپراتوری دوم فرانسه می‌پردازد. نویسنده‌ی این کتاب، راجر پرایس، یک تاریخنگار و استاد تاریخ دانشگاه ویلز است که تخصص او در تاریخ معاصر فرانسه و اروپا است. این کتاب در سال ۱۹۹۷ به انگلیسی منتشر شد و در سال ۱۴۰۰ توسط بابک محقق به فارسی ترجمه شد.
ناپلئون سوم، برادرزاده‌ی ناپلئون بناپارت، پس از سال‌ها تبعید و رهبری دو کودتای نافرجام، سرانجام در پی انقلاب ۱۸۴۸ به ریاست‌جمهوری فرانسه رسید و دو سال بعد خود را امپراتور خواند تا بدین ترتیب آغاز عصر امپراتوری دوم را اعلام کند. وی در دهه‌ی نخست حکومتش از سویی، اسباب توسعه‌ی صنعتی و شهری فرانسه را فراهم ساخت و طبقه‌ی متوسط را از رفاه و ثروت بیشتری بهرمند کرد. اما از سوی دیگر، راه خودکامگی در پیش گرفت و ضمن حذف نیروهای مخالف، هواداران خود را بر مناصب مهمی گمارد. در دهه‌ی دوم و هنگامی که پایه‌های حکومتش را مستحکم دید، بر آن شد تا دست به اصلاحات لیبرالی بزند و آزادی‌هایی اعطا کند، اما این اقدامات دیرهنگام و توأم با احتیاط بود. سیاست اقتصادی‌اش نیز نتیجه‌ی معکوس به بار آورد و طبقه‌ی کارگر و متوسط را علیه او شوراند. در سیاست خارجی خواستار عظمت فرانسه بود و در این راه دست اتریش را از برخی نواحی ایتالیا کوتاه کرد، لیکن در نبرد با قوای پروس شکست خورد و در تبعید درگذشت.
کتاب ناپلئون سوم و امپراتوری دوم
نشر نی