یوجین اونیل، نمایش نامه نویس شهیر آمریکایی، پدر معنوی ادبیات نمایشی شاخص آمریکا و همچنان از برجسته ترین نمایش نامه نویسان جهان به شمار می رود.
نمایشنامه ی متفاوت، تصویرگر تناقض های درونی قهرمان کمال گرا در گذر از سنت به سمت نوگرایی است. این نمایش نامه تراژدی انسان خود ایده آل گرایی است که تحت تأثیر معیارهای اخلاقی درونی شده دوران ویکتوریا و خیال پردازی های عنصر رمانتیک گرایی، بسیار سخت گیر و جزئی نگر شده و با توجه غیرمعمول به جزئیات و بایدها، دچار نوعی رفتار وسواس گونه می شود. این قهرمان تراژیک بدون در نظر گرفتن توانایی های خود و افراد پیرامونش در جهت رسیدن به ایده آل های دور از ذهن دچار تضادهای درونی گشته و به باورهای جدیدی دست می یابد که تنها به خلق یک تراژدی مدرن دیگر می انجامد.
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.
کارنامه ی «یوجین اونیل» پر از رکوردهای تاریخی است: او تنها نمایشنامه نویس آمریکایی است که «جایزه ی نوبل ادبیات» را از آن خود کرده و هم چنین، چهار بار برنده ی «جایزه ی پولیتزر» شده است.