تفکری عمیق، فلسفی و خداشناسانه.
تعمق خیال انگیز اونیل.
به شکل شگفت آوری تفکربرانگیز.
اکنون می فهمم که ترس از مرگ چه شکنجه ای است، نه مرگ من، بلکه وحشت از مرگ تو، نه وحشت از دست دادن پیکر مردانه ات بلکه دور شدن از تو، دور شدن از خنده ات که برایم مانند فرزندم است، فرزند کوچک من!
او آرزوی مرگ کرد! روزی به من گفت: «من، بار زندگی و رنج زنده بودن را درک کرده ام. آرامش را نیز خیلی زود خواهم یافت.» . بعد لبخندی زد. این اولین باری بود که بعد از سال ها می دیدم لبخند بزند.
شکل و قیافه اش به کل تغییر کرده است. او مثل غریبه ای از سرزمینی بسیار دور است. دیگر هیچ رنجی در چشمانش وجود ندارد. آن ها لابد در قبر، درد و رنج را به فراموشی سپرده اند.
مطالعه ی فلسفه به منظور درک چگونگی تکامل ذهن و اندیشه ی بشر در طول زمان، اهمیت بسیاری دارد
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.
کارنامه ی «یوجین اونیل» پر از رکوردهای تاریخی است: او تنها نمایشنامه نویس آمریکایی است که «جایزه ی نوبل ادبیات» را از آن خود کرده و هم چنین، چهار بار برنده ی «جایزه ی پولیتزر» شده است.