کتاب هفت جن

دریا ناآرام تر از آن بود که فکرش را می کردم، تا کمر ایستاده بودم میان آب و طوفان امواج خروشان را چنان به صورتم می کوبید که هر لحظه تمرکزم بیش تر به هم می ریخت و از توانم در مبارزه کاسته می شد. حدود یک ساعتی می شد درگیر نبرد با دیوی بودم که سرسختانه مقاومت می کرد و رام نمی شد، که به یکباره دیو اطراف حصار محافظ من چرخید و دیواره ای از آتش اطرافم را فرا گرفت، اما چون میان آب ایستاده بودم حرارتی به من نرسید. وقت زیادی نمانده بود، اگر شب از راه می رسید قدرت دیو چند برابر می شد، تمام عزمم را جزم کردم تا ذکر آخر را بگویم و کار را یک سره کنم، که ناگهان موج مهیبی به تنم اصابت کرد و تعادل خود را از دست دادم و یک پایم از حصار بیرون رفت و دیو هم که انگار منتظر چنین فرصتی بود نعره ای کشید و بدن دود گونه ی خود را جمع کرد و مثل برق آمد سمت من که ناگهان صاعقه ای از آسمان به تنش اصابت کرد و تمام بدنش چون دود از هم پاشید و نابود شد. نفس راحتی کشیدم و خود را از کف دریا جمع کردم. خوب می دانستم صاعقه ای در کار نیست و این نهاییل فرشته بود که باز هم مثل دفعات قبل خود را برای حفاظت از من به خطر انداخته و شمشیر نورانیش را مثل صاعقه چنان بر سر دیو بد سیرت کوبیده که تمام تنش بی هیچ زخم یا جراحتی به طور کامل دود شد و رفت هوا. لباس هایم خیس خیس بود و شوری آب، دهانم را پر کرده بود، کشان کشان از میان دریا بیرون آمدم و قدم بر شن های ساحل گذاشتم، که چشمم به صورت کشیده و پر از نور نهاییل افتاد. تاج پادشاهی مثل یک خورشید بر سرش می درخشید و ردای بلند و سفیدش در وزش باد، موج بر می داشت.

تمام مسیر درون ماشین میرانا، چشم هایم را بستم و وزش باد را روی صورتم حس کردم. هرچند یک روزی می شد که از خانقاه رها شده و به خانه ریاحی و منزل رحیمی رفته بودم ، اما به خدا قسم تا وقتی که شهمورش را نکشته بودم این حس زیبا را نداشتم. تازه می فهمم آزاد آفریده شدن چه لذتی دارد و اگر انسان در تولدش آزاد نباشد، تولد ادامه مردگی های مکرر است و حالا بعد از دو سال واقعا حس می کردم دوباره به دنیا آمده ام. خیابان ها را که دیدم، مردم را که دیدم، بیشتر شیفته خدایی شدم که این همه به انسان شرافت داده بود.