کتاب آبشار یخ

هیک همچون غولی یخی آن ها را لگدکوب می کند و در هم می کوبد؛ با دیدن این صحنه، ترس و وحشت وجودم را پر می کند. سپرها می شکافند، شمشیرها می شکنند و نیزه ها خرد می شوند. دورتا دورش، جسدها روی هم کپه می شوند. اما هنوز برسرکر آخرین نفرشان را به آن دنیا نفرستاده، موج جدیدی از جنگجویان به طرفش حمله می کنند. نگهبانان ما را عقب می کشند و از صحنه نبرد دور می کنند. ترس را در وجود جنگجویی که مرا نگه داشته، حس می کنم و تلاش می کنم خودم را از دستش آزاد کنم.

گاهی اوقات، وقتی چیزی را بی صبرانه می خواهیم، از شکست، بیشتر از نداشتن آن چیز می ترسیم.

او می گوید:«هرگز به داستان سرایان اعتماد نکن؛ همه ی ما دروغ گوییم.»