سخنی کوتاه با رانندگان این شب روهای بی ادعای جاده های خیال و رویا:
آشنایی با شما عزیزان در طول چندین ماه که مشغول تهیه مقدمات تدوین این اثر بودم برایم خاطره ساز و ارزشمند بود. ارتباط مستقیم با شما سخت کوشان این ارزش را داشت که با زندگی شما از نزدیک آشنا شوم و از طریق فضای مجازی وارد زندگی تان شوم.
شما رانندگان، این کاپیتان های بی ادعای جاده ها، با خلوص، ساده، با معرفت، انسان های والایی هستید که قدرتان شناخته نشده. رانندگان نیاز به پشتیبان، رسانه و سازمانی دارند که از طریق آنان نیازهایشان دیده و حرف هایشان شنیده شود و مشکلات شان رفع گردد. متاسفانه به دلیل مهجور بودن، تنها بودن و یکدست و متحد نبودن تا کنون هیچ ارگان و سازمان یا نهادی به طور کامل چتر حمایت بر سر آنان نکشیده و تنها در چنبره غول گرفتاری ها و ندانم کاری ها، رهایشان کرده. بر رانندگان فرض است که خود در فکر بنیان گذاری تشکیلاتی باشند تا مشکلات شان را مطرح کنند و بر مسئولین نظام اصل است که به این قشر محروم، تنها و فراموش شده نیم نگاهی بیاندازند و با آن ها همکاری کنند. به امید روزهای خوب برای این عزیزان و...
نسل روشن