کتاب عمارت نیمه شب

«عمارت نیمه شب» دومین مجموعه داستان سپیده سیاوشی و شامل ده داستان کوتاه است. «فارسی بخند» مجموعه داستان قبلی این نویسنده جایزه‌ی بهترین مجموعه داستان اول بنیاد هوشنگ گلشیری را کسب کرده است. بسیاری از تک داستان‌های او نیز در جشنواره‌های مختلف جوایز و مقام‌هایی به دست آورده‌اند.
در بیشتر داستان‌های این مجموعه، راوی زنی از نسل دهه‌ی شصت است. این راویان معمولا پس از یک فاجعه می¬‌آیند؛ زنی که برادرش خودکشی کرده، مادری که با نوزادش بیگانه¬ است، آدم‌هایی در آستانۀ جدایی و نسلی که هنوز آثار جنگ را بر روان خود دارد. اغلب راویان از فضاهای ذهنی و روایات ذهنی مرسوم به دور هستند و روایت‌هایی واقعی و عینی به دست می‌دهند و دیگر تقابلی بین بیداری و رویا وجود ندارد.
داستان دوم این مجموعه روایت بیگانگی بین یک مادر و نوزادش است. مادری که نمی‌داند چطور دوست بدارد و چطور احساساتش را نشان بدهد. تنهای تنهاست، در خودش فرو رفته ‌و به کسی توان دسترسی ندارد. نویسنده با شخصیت‌پردازی مناسب توجه خواننده را به حس و حال زن داستان معطوف می‌کند.
روابط درون خانواده از موضوعات دیگری است که نویسنده در این مجموعه به آن‌ها پرداخته است. خانواده‌هایی از هم پاشیده یا در حال فروپاشی. نویسنده پیچیدگی¬ روابط انسانی را روایت می¬کند و این موضوع را در بافتی باورپذیر روایت می‌کند و نه از تعلیق‌های مصنوعی استفاده می‌کند و نه خواننده را بازی می‌دهد. او روایتی صادقانه¬ از زندگی‌های اطراف‌مان ارائه می‌دهد. شخصیت¬هایی که نه زیر بار رابطه می¬روند و نه تاب تحمل تنهایی را دارند. آدم‌هایی که روابط خارج از عرف هم آن‌ها را تسکین نمی¬دهد و دچار استیصالی می‌شوند و به آن خو می‌گیرند. خواننده‌ در داستان‌هاب این مجموعه با ماجراهایی روبه‌رو می‌شود که در ابتدا عادی و شاید مرسوم به نظر می‌رسد، اما هرچه داستان جلوتر می‌رود، متوجه التهاب نهفته در زیر این پوسته‌ی در حال فوران می‌شود.
«عمارت نیمه شب» به خشونت پنهان در لایه‌های زندگی شهری و زنان درون‌گرا و خونسرد طبقه‌ی متوسط می‌پردازد. این مجموعه داستان انتخابی مناسب برای علاقمند به داستان کوتاه فارسی است.