ضرباهنگ سریع، طرح داستانیِ یک وجهی، و وجود ایجاز از ویژگی های «داستان های کوتاه» هستند
کتاب نثر شیوایی داشت و زیبا بود داستانها کوتاه بودند اما هرکدام حال و هوای خودشون رو داشتند . توجه نویسنده به جزئیات هم داستان رو جذابتر و موثرتر کرده .
چهارمین کتابیه که از خانم وفی میخونم. نثر ساده و قابلفهمشون، در کنار اشاره به جزئیات زندگی روزمره، برای من لذتبخشه. مثل گوش کردن به یه آهنگ پاپ قدیمی _قبل از انقلاب_. این مجموعه بهنظر من دو بخش متفاوت داره. نیمه اول کتاب از داستان «فال صنوبر» تا «پیادهروی در روز آفتابی»، با داستانهای معمولی روبهروییم. داستانهایی که بعد از تموم شدنش، میگیم: خب که چی؟ ولی از داستان «بعد از پایان» تا آخر اثر، گاهی مخاطب رو شوکه میکنه از میزان دقت به روابط انسانی. و داستان آخر یعنی «همهی افق» قابلیت طنزنویسی خانم وفی رو بهوضوح نشون میده.
عالی بود .ساده و روان.چندساعته میشه خوندش