کتاب «هیس» نوشته محمدرضا کاتب ( -1345) است. این کتاب جایزه کتاب سال منتقدان را در سال 1379 از آن خود کرده است. محمدرضا کاتب را به واسطه تجربه گرایی و خرق عادتهای زبانی اش در ادبیات معاصر ایران می شناسند. در رمان «هیس»، کاتب، ماجراها را چنان که دیکته می شود نشان نمی دهد بلکه چنان که خود می خواهد نشان می دهد و باز بر عهدة خواننده می گذارد تا ماجرا را آن گونه که می خواهد ببیند و رمان توسط راویان مختلفی ساخته می شود: پاسبان ، نظامی گاه دل رحم و گاه خشنی که آنچه را می خواهد انجام نمی دهد و آنچه را نمی خواهد انجام می دهد؛ جهانشاه ، قاتلی یا قاتل نمایی یا حتی مقتولی که با لذت به روایت هوس هایش می نشیند و از کشتن آدم ها یا کشته شدن خود می گوید؛ نویسنده که در نیمة داستان می میرد و به پایان رساندن رمان را به میراث می گذارد، و دیگر شخصیت هایی که این جا و آن جا رشتة کلام را قطع می کنند و از منظر خود به روایت می نشینند، تا سرانجام رمانی پدید آید که با هر خوانشی شکلی دیگر به خود می گیرد و به تعداد مخاطبانش ماجرا عوض می کند.
کتاب هیس
