«راز ادوین درود»، آخرین اثر ناتمام چارلز دیکنز، نویسنده‌ی برجسته‌ی انگلیسی، است که در سال 1870 آغاز به نگارش شد. این کتاب که در زمان مرگ دیکنز ناتمام باقی ماند، در بردارنده‌ی عناصر معمایی و تعلیق است که دیکنز را به عنوان یکی از پیشگامان ژانر داستان‌های جنایی و رازآلود مطرح می‌کند. داستان «راز ادوین درود» در شهر کوچکی به نام کلسترهام رخ می‌دهد و حول محور شخصیت‌های ادوین درود، دایی‌اش جان جاسپر، و دوستان و خانواده‌ی آن‌ها می‌چرخد. جاسپر، معلم موسیقی کلیسا و یک معتاد به افیون، نقش محوری در داستان دارد و به نظر می‌رسد که او به روزا باد، نامزد ادوین و شاگرد خودش، علاقه‌مند است. داستان با ناپدید شدن ادوین درود وارد فاز تعلیق و رمزآلود می‌شود. دیکنز در «راز ادوین درود» به تصویر کشیدن شخصیت‌های پیچیده و چندبعدی را ادامه می‌دهد. او با استفاده از نثری روان و توصیفات دقیق، محیط‌ها و شخصیت‌های داستان را به زندگی می‌کشاند. دیکنز همچنین در این اثر به مسائل اجتماعی و اخلاقی آن دوران می‌پردازد، از جمله اعتیاد به افیون و وضعیت زنان در جامعه. داستان «راز ادوین درود» شامل تم‌هایی مانند عشق، حسادت، اعتیاد، و جنایت است. دیکنز به مهارت تمام تعلیق و کنجکاوی را در داستان حفظ می‌کند و خواننده را به دنبال حل معمای ناپدید شدن ادوین درود می‌کشاند.
اگرچه «راز ادوین درود» به دلیل ناتمام ماندن، همواره مورد توجه بحث‌ها و تفسیرهای مختلف بوده است، اما این اثر نشان‌دهنده‌ی استعداد و خلاقیت دیکنز در عرصه‌ی داستان‌نویسی رمزآلود و جنایی است. ناتمام ماندن این اثر باعث شده تا بسیاری از نویسندگان و پژوهشگران تلاش کنند تا پایانی برای آن بنویسند یا حدس بزنند، که خود بخشی از جذابیت این رمان است. در نهایت، «راز ادوین درود» به عنوان آخرین اثر دیکنز، جایگاه ویژه‌ای در میان آثار این نویسنده دارد و همچنان به عنوان یکی از آثار مهم در ادبیات کلاسیک شناخته می‌شود.
نیستان
چارلز دیکنز
دبیر
