کتاب هنر تسکین دادن خشم; کتاب هنر تسکین دادن خشم

کتاب هنر تسکین دادن خشم

On Anger

کد کتاب : 17293
مترجم :
شابک : 978-6003260535
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 80
سال انتشار شمسی : 1398
سال انتشار میلادی : 61
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب هنر تسکین دادن خشم اثر لوکیوس آنایوس سنکا

کتاب« هنر تسکین دادن خشم» اثری لاتین از سنکا است (4 قبل از میلاد - 65 میلادی). این کار خشم را در چارچوب فلسفه رواقی تعریف و توضیح می دهد و توصیه های درمانی در مورد چگونگی پیشگیری و کنترل خشم ارائه می دهد.

کتاب «هنر تسکین دادن خشم» در چارچوب رواقیسم نوشته شده است ، که می خواست مردم را از زندگی اسیر رذایل ، به آزادی زندگی که دارای فضیلت است هدایت کند.
این امر می تواند با درک درستی از چگونگی کنترل احساسات (به یونانی: pathê) ، طبقه بندی خشم به عنوان یک اشتیاق و قرار دادن این موارد در معرض خرد ، قابل دستیابی باشد.
سنکا به عنوان یک رواقی معتقد بود که رابطه اشتیاق با عقل این است که احساسات در نتیجه ذهنیت منطقی ناشی از سوبرداشت یا از واقعیت بوجود می آید.

سنکا اظهار می دارد که درمان وی دو هدف اصلی دارد: یکی این که عصبانی نشویم (در برابر خشم مقاومت می کنیم) ، و دیگری این که در هنگام عصبانیت مرتکب خطایی نمی شویم (مهار خشم). بیشتر توصیه های او در این کتاب به اولین هدف جلوگیری از خشم اختصاص دارد. سنکا توصیه های عملی در مورد مهار عصبانیت ارائه می دهد ، اگرچه پس از این موضوع پیشگیری از عصبانیت را از سر می گیرد. از نظر رواقیون خشم مغایر طبیعت بشر بود و انتقام نیز شر تلقی می شد ، که تأکید سنکا در جلوگیری از خشم را توضیح می دهد.

لوکیوس آنایوس سنکا
لوکیوس سِنِکا «Lucius Annaeus Seneca» (که به سنکای جوان مشهور بود)، (۴ پیش از میلاد تا 65 میلادی) اهل رم، فیلسوف رواقی، سیاستمدار، نمایشنامه نویس، معلم و مشاور نرون. که مجبور شد به اتهام همدستی در توطئه قتل امپراتور خودکشی کند، پدر وی سنکای بزرگ نام داشت.از سنکا ۹ نمایشنامه تراژدی و یک کمدی به جا مانده‌است:هرکول دیوانه – زنان تروا – زنان فینیقی – مدیا – فدرا – اودیپوس (اودیپ) – توئستس – آگامنون و هرکول در اوتا.سنکا نیز همچون نویسندگان...
دسته بندی های کتاب هنر تسکین دادن خشم
ادبیات کلاسیک
فلسفی
روانشناسی
خودپروری
قرن 1 میلادی
ادبیات کهن
قسمت هایی از کتاب هنر تسکین دادن خشم (لذت متن)
آه! چه بزرگ منشانه تر است برای انسان که در نظر گیرد چقدر سطحی و بی اهمیت اند انگیزه هایی که او را از خود بیخود می کنند! حیوان وحشی همان ضعفی را نشان می دهد که هر انسانی ابراز می کند: موضوعی ناچیز منقلب اش می کند. رنگ قرمز گاو نر را خشمگین می کند، جایی تاریک افعی را عصبانی می سازد؛ دیدن دستمالی سفید که تکان داده می شود خشم شیرها و خرس ها را بر می انگیزد. تمام حیواناتی که ذاتا خشن و تندخود هستند با کوچک ترین موضوعی به هراس می افتند. این است تصویر اتفاقی که برای جان های بی ثبات و کم بصیرت رخ می دهد: در اثر چیزی که فقط امری خیالی می باشد تحت تاثیر قرار می گیرند. برخی حتا تا آن جا پیش می روند که خوبی هایی ناچیز را اهانت قلمداد می کنند، خوبی هایی که برای آن ها تبدیل به خمیر مایه ی رایج ترین یا دست کم سخت ترین کینه ها می شود.