نشر ثالث
میخائیل بولگاکف
| کد کتاب : | 2325 |
| مترجم : |
مهناز صدری
|
| شابک : | 978-9643807788 |
| قطع : | رقعی |
| تعداد صفحه : | 94 |
| سال انتشار شمسی : | 1402 |
| سال انتشار میلادی : | 1920 |
| نوع جلد : | شومیز |
| سری چاپ : | 4 |
| زودترین زمان ارسال : | 5 اردیبهشت |
بولگاکف پایبند به اصول ادبیات کلاسیک، معتقد بود ادبیات شوروی بدون بهره گیری از ادبیات کلاسیک روسیه، رشد و شکوفایی شایسته ای نخواهد داشت. او در عین وابستگی به سنت ها، نقش بزرگی در ورود مدرنیته به ادبیات نوین روسیه ایفا کرد. بولگاکف رمز توسعه و پیشرفت کشور را حضور روشنفکران در تمام عرصه ها می دانست. او در آثارش از ژانرها و سبک های روایی گوناگون بهره می گرفت و توانایی عجیبش در تبدیل حقایق تلخ به داستان های طنز تلخ زبانزد بود.
این کتاب شامل 9 داستان کوتاه است که در نیمه نخست دهه 1920، یعنی اوایل فعالیت ادبی بولگاکوف، نوشته شده اند. علاوه بر آنها دو سند نیز به قلم نویسنده بزرگ در کتاب گنجانده شده است: یکی نامه جسورانه یی است که بولگاکوف مستقیما به استالین نوشته و در آن تقاضا کرده بود به علت عدم امکان انتشار و اجرای آثارش به او اجازه مهاجرت از شوروی داده شود.
در این گفت وگو بولگاکف محدودیت های خود را بیان کرد و گفت که یک نویسنده روسی به سختی می تواند خارج از وطنش به فعالیت بپردازد و این گونه شد که اجازه ادامه کار آزادانه به او داده شد و سبب شد این نویسنده فعالیت های هنری خود را ادامه دهد. بولگاکف در بخشی از زند گینامه خود نوشته بود که هیچ گاه قصد ارسال این نامه را نداشته است.
