هم پژوهشی و هم خواندنی. به طرزی استثنایی خشنودکننده.
ثروتی برای همیشه.
تولستوی در پرتو این ازدواج آرامش جسم و روان هر دو را به دست می آورد . زنش هر بار که امکان پذیر گردد باردار می شود و سیزده فرزند برای وی به دنیا می آورد که این امر نشان می دهد تولستوی تمام نیروی شهوانی خویش را از جهان خارج منفک ساخته و به خانواده خودش متمرکز ساخته بود . چند ماه پس از ازدواج به الکساندرا چنین می نگارد : « هرگز در عمر خود قوای ذهنی و عقلانی خویش را تا این اندازه مستعد برای کار احساس نکرده ام و نثر نگارش داستان -منظور جنگ و صلح- را آغاز کرده ام که تمام اوقات مرا به خود مشغول داشته است .» طی همان نامه خاطر نشان می کند عقیده اش در مورد توده و جامعه به کلی تغییر کرده است: «البته هنوز هم به مردم علاقه دارم ولی در شگفتم چگونه آن همه محبت به آنان داشتم ؟ اکنون تنها یک شوهر و پدر خانواده نیکبختی هستم که آرزو دارد وضع به همین منوال ادامه یابد.»
کتاب «آنا کارنینا» از زمان نخستین انتشار در سال 1878 به عنوان یکی از برجسته ترین نمونه ها در «داستان واقع گرا» شناخته شده است.
نویسندگان پرتعدادی در «ادبیات روسیه» ظهور کرده اند که ایده های ژرف، آثار ادبی و توانایی آن ها در داستان سرایی در طول زمان طنین انداز بوده است.
کتاب «جنگ و صلح»، رمانی جسورانه و وسیع اثر «لئو تولستوی» است که داستان حمله ی ناپلئون به روسیه در سال 1812 را روایت می کند و چشم اندازی دقیق را از جامعه ی روسیه در اوایل قرن نوزدهم به تصویر می کشد.
در دست گرفتن جایزه نوبل ادبیات برای همه نویسندگان یک آرزو و رویا است. اما این رویا برای همه محقق نشد.
تولستوی می نویسد ایمان هر چه باشد، به وجود محدود انسان، معنایی نامحدود می دهد، معنایی که از طریق رنج، محرومیت و یا مرگ نابود نمی شود:
تولستوی به عنوان نویسنده ای فوق العاده زبردست و تأثیرگذار، می دانست که رمان ها باید سرگرم کننده باشند، در غیر این صورت هیچکس زحمت خواندنشان را به خود نخواهد داد.
موضوع اصلی این کتاب تولستوی، لی یف نیکالایویچ است. آنچه میتواند به طور مستند افکار و عقاید و عواطف و ریزه کاریهای شخصیت یک نویسنده را آفتابی کند مکاتبات اوست که در این کتاب به خوبی میتونید با افکار و نظریات تولستوی در خلال این نامهها آشنا بشید.
خوب بودش بد نبود
اگر مثل (گتسبی بزرگ) ادبیات گوتیک بود دوس داشتی نه؟😂😅😆