کتاب سوکورو تازاکی بی رنگ و سال های زیارتش

سلام. کدوم مترجم از متن ژاپنی این کناب رو ترجمه کرده؟

مهدی غبرایی... بهترین اسم و بهترین ترجمه را از این کتاب عجیب و بی‌روح، ارئه داده. 👽✌🏻😤 دم‌ش گرم

سلام. کتاب رو خوندم متن خوب و ترجمه هم روون بود . ولی گره‌ها برام باز نشد . و پایان کار هم آدم رو قانع نمی‌کنه . این همه گره و ماجرا و ابهام که باز نشده رها شد و داستان تنها می‌خواست درباره‌ی تنهایی و مرگ در رابطه با انسان مدرن حرف بزنه ؟ پس این همه ماجرا برای گفتن این حرف ؟ اگه موراکامی می‌خواست داستانی در رابطه با تنهایی و مرگ انسان مدرن بنویسه آیا نمی‌تونست داستان رو جور دیگه ای بنویسه و ماجراهای اضافی رو از داستان حذف کنه ؟ و آیا واقعا گره‌های داستان ، اضافی و سر هم بندی بود .( خواب سوکورو در مورد مفهوم حسادت ، آمدن و رفتن هایدا . داستان پدر هایدا و مردی که قرار بود دو ماه دیگر بمیرد .محتویات کیسه ای که ان مرد روی پیانو می‌گذاشت .خواب‌های خوابیدن سوکورو با شیرو و کورو و هایدا ، فرد متجاوز به هایدا که بود ، کی او را کشت و....)شاید نکات مبهم داستان ، یه جایی توی داستان باز شده و من پیدا نکردم.

خیلی دوسش داشتم

کدوم ترجمه بهتره؟

کتاب بسیار زیباست یکی ار رمان فوق العادست ربطی به افسردگی ندارد

ترجمه امیر مهدی حقیقت عالیه.

بطور کلی خوندن کتابهای موراکامی رو به کسی توصیه نمیکنم چون نوشتار و لحن کتابهاش خیلی خاصه و براحتی نمیشه ارتباط برقرار کرد. اما اگه خواننده داستانها و کتابهای موراکامی هستین و آشنا هستین با شیوه روایتش کتاب رو بخونین. من این رو در دوره خاصی از زندگیم خوندم و کاملا درک میکردمش. طوریکه انگار یک نفر حرفهای من رو تونسته بود طوریکه قابل فهم باشه روی کاغذ بیاره و حس درک شدن داشتم اون موقع. **اسپویل کوچک: کتاب در مورد طردشدگی و تنهایی و بهت زدگی بعد از اون هست.**

امیدوارم کسی دچار افسردگی، این بیماری روحی رو مخ نشه ولی اگر قصد خوندن این اثر زیبای موراکامی رو دارین، سعی کنین موقع افسردگی بخونینش چرا که راحت‌تر درکش خواهید کرد. و منظورم هم صرفا این نیست داستان افسرده کنندست، کلا معتقدم داستانش رو یه ادم افسرده راحت‌تر درک میکنه.

کتاب خوب و زیبایی بود اما آخرش و اصلا دوست نداشتم اینطوری تموم بشه

قطعا اگه با سبک موراکامی آشنایی نداشته باشید براتون لذتبخش نیست کتاب . من برای بار دوم میخوام این کتابو بخونم ~ ب نظرم یکی از عالی‌ترین کارای موراکامیه ~~~~🌻

موضوع کتاب در مورد یک عمر تنهایی، تنهایی حاصل ترد شدن توسط عزیزان،

در داستان این کتاب موراکامی به خوبی روان و احساسات شخصیت‌های داستان را شرح میدهد. در این داستان هم مانند داستانهای دیگر موراکامی به تنهایی و انزوای انسان پرداخته میشه.

داستان خیلی یکنواخت بود، توش نقاط هیجان خیلی کمی داشت و برای من کشش کافی رو برای تموم کردن کتاب نداشت. هر چند ایده‌ی خوبی داشت کتاب.

درعمیق‌ترین نقطه‌ی جانش به درک رسید ؛ درک اینکه هیچ قلبی صرفا به واسطه‌ی هماهنگی ، با قلب دیگری وصل نیست . زخم است که قلبها را عمیقا بهم پیوند می‌دهد . پیوند درد با درد ، شکنندگی با شکنندگی .تا صدای ضجه بلند نشود سکوت معنی ندارد و تا خوبی ریخته نشود عفو معنی ندارد و تا از دل ضایعه ای بزرگ گذر نکنی ، رضا و رضایت بی معنی ست هماهنگی ِواقعی در همین ریشه دارد ... از کتاب سوکورو تازاکی بی رنگ و سال‌های زیارتش

هاروکی موراکامی داستان «سوکوروتازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش» را درباره مرگ و تنهایی در عصر مدرن نوشته است. یک روز چهار دوست صمیمی سوکورو تازاکی به او خبر می‌دهند که دیگر نه می‌خواهند ببینندش و نه با او حرف بزنند. آنهم برای همیشه. حیران و غمگین از این حادثه، سوکورو شور زیستن را از دست داده و تا آستانۀ خودکشی پیش می‌رود. بخشی از کتاب به همین مسئله اخصاص دارد، به زندگی سوکورو در بیست تا سی شش سالگی و تلاش او برای معنا بخشیدن به زندگی در تنهایی . به دنبال تک تک آنها می‌گردد تا دلیل کارشان را بپرسدو ... د

سلام علیکم میخواستم بپرسم اگه این کتاب و امروز بخرم کی دستم میرسه؟