اثری برانگیزاننده در همه ی زمان ها.
کشمن، استعداد منحصر به فردی در نوشتن رمان های مختصر و مفید دارد.
داستانی بامزه، خردمندانه و پراحساس.
فقط به خاطر این که همه چیز را نمی دانی، دلیل نمی شود که هیچ چیز ندانی.
او رویای هیچ چیز را نمی دید، چون امید هیچ چیز را نداشت و انتظار هیچ چیز را نمی کشید. درونش به اندازه ی همان شب برفی، سرد و تاریک بود.
می دانم که چه می خواهم. شکمی سیر، قلبی خشنود و جایی در این دنیا.
داستان ها نقشی مهم و حیاتی در رشد و پیشرفت کودکان دارند. کتاب هایی که می خوانند و شخصیت هایی که از طریق ادبیات با آن ها آشنا می شوند، می توانند به دوستانشان تبدیل شوند.
می توان گفت که هدف اصلی این ژانر، «زندگی بخشیدن به تاریخ» از طریق ساختن داستان هایی درباره ی گذشته یا یک دوره ی تاریخی خاص است.
این مدال توسط «انجمن خدمات کتابخانه ای برای کودکان» که بخشی از «انجمن کتابخانه های آمریکا» است به نویسنده ی خوش ایده ی سال گذشته اعطا می شود
زندگی یع جایه مسخره و بی معنیعـ چرا باید ادامه داد پس! جامعه دارع هر روز شوک میدهه نمیفهمم زمان کعی میگذره وایسا اصلا این اتفاقا کی افتاد؟من کعی انقدر بزرگ شدم…! اصلا چرا زمین چرا مریخ نه،صدایه خندعهای یع نَفَر منم میخندونه اون مادرمه ولى گرفتن دست یع نَفَر کاری میکنه عز هیچی نترسم اون پدرمع!٣٦٥ روز تویع یع سال من میخابمو بیدار میشم میفتم زخمی میشم ولی باز بلند میشم…تویع سنی عاشق میشم تو یع سنی میمیرم تویع سنی شکست میخورم من بازندم:)))🌚
از نظر من این رمان میخاد برسونع که یه فرد یا یه عادم تو زندگى همیشه یه شخصیت یکسان نعره،و این که هرجا با انفاقایی که براش میفته یه شخصیتش اشکال میشِع تحفه یا سوسک یا سوسک پهن همه یه نقر تو چند شخصیت بودن ولى در نهایت اینا شدن عالیس در هر صورت خیلى قشنگو تاثییر گذار بود🖤