کتاب داستانهای برگزیده ماکسیم گورکی; کتاب داستانهای برگزیده ماکسیم گورکی

کتاب داستانهای برگزیده ماکسیم گورکی

Collected stories

کد کتاب : 7839
مترجم :

شابک : 9789642575466
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 416
سال انتشار شمسی : 1398
سال انتشار میلادی : 2010
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 7
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب داستانهای برگزیده ماکسیم گورکی اثر ماکسیم گورکی

ماکسیم گورکی به عنوان بزرگترین نویسنده ادبی انقلاب روسیه تلقی می شود. مجموعة حاضر، حاوی برگزیده ای از داستان های کوتاه روسی، با عنوان های: «می باگورکی»؛ «همسفر من»؛ «نخستین عشق من» «پادشاهی که بیرق سلطنت را برافراشت»؛ «معلم اخلاق»؛ فرانسة زیبا»؛ «استادان زندگی»؛ «بچه ها»؛ «پدر و پسر»؛ «عبرانی»؛ «زن چشم کبود»؛ «مادر و فرزند»؛ «افسانة مادر»؛ «عجوزة ایزرگیل»؛ «افسانة وانکو»؛ «جماعت»؛ «زندانیان»؛ «شب میلاد»؛ «نهم ژانویه»؛ «واسکا سرخه»؛ «رومان»؛ «سرزمین اندوه»؛ «فضول» و «ملاقات» است. در خلاصة داستانهای برگزیده ماکسیم گورکی می خوانید: روزی فردی به خانة «گورکی» می رود و داستان هایی را که دیگر نویسندگان برای گورکی فرستاده اند روی میز کار او می بینند، او که کنجکاو از این مسئله بود، روز دیگری که وارد خانة گورکی می شود، نویسندة جوانی را با نام «ایوان موکاسه یف» می بیند که در حال خواندن داستان خود برای گورکی است. پس از پایان داستان، گورکی به تحلیل آن می پردازد و آن فرد نیز به راز ماجرا پی می برد.
ماکسیم گورکی
آلکسی ماکسیموویچ پِشکوف (۸مارس ۱۸۶۸–۱۸ ژوئن ۱۹۳۶) که با نام ماکسیم گورکی شناخته می‌شود نویسندهٔ اهل روسیه و شوروی، از بنیان‌گذاران سبک ادبی واقع گرایی سوسیالیستی، فعال سیاسی و پنج بار نامزد جایزهٔ نوبل ادبیات بود.پیش از موفقیت در حرفهٔ نویسندگی به مدت پانزده سال در اقصی نقاط امپراتوری روسیه چرخید و به کرات شغل عوض کرد. اثرات این تجربیات بعدها در نوشته‌های او مشهود بودند. معروف‌ترین آثار گورکی عبارتند از: در اعماق (۱۹۰۲) ،مادر، بیست وشش مرد ویک دختر، آوای مرغ طوفان ،د...
دسته بندی های کتاب داستانهای برگزیده ماکسیم گورکی
ادبیات کلاسیک
ادبیات روسیه
دهه 1900 میلادی
داستان کوتاه
قسمت هایی از کتاب داستانهای برگزیده ماکسیم گورکی (لذت متن)
سه سگ عظیم الجثه پشمالو در تاریکی به ما حمله آوردند، شارکو که هنوز هم از هق و هق نیفتاده بود فریادی وحشت زده کشید و به خاک افتاد. من پالتوی خیس را به طرف سگ ها پرتاب کردم و خم شدم تا سنگ و چوبی بردارم. هیچ چیز جز علف به دستم نخورد. سگ ها دسته جمعی حمله کردند و من هم انگشتانم را توی دهانم کردم و با تمام قوت سوت کشیدم. سگ ها عقب رفتند و من صدای قدم کسی را که به سوی ما می دوید شنیدم. لحظه ای بعد، ما در میان دایره ای که از چهار نفر تشکیل شده بود کنار آتش نشسته بودیم. هر چهار نفر لباسی از پوست گوسفند که از خارج هم پوست دوزی شده بود بر تن داشتند. خاموش بودند و با بی اعتمادی به ما نگاه می کردند و به داستان من گوش می دادند. دو نفر از آن ها روی زمین نشسته بودند و چپق می کشیدند، دیگری که تنومند بود و ریش های سیاه و انبوه و کلاه قفقازی به سر داشت به چوب دستی تکیه داده و در پشت سر ما ایستاده بود. چهارمی که پسرک جوان و موخرمایی بود، در درآوردن لباس شارکو به او کمک می کرد. شارکو همان طور گریه می کرد. چوب دست هایشان روی زمین افتاده بود. از چند قدمی ما زمین در وسعت زیادی از پوششی خاکستری رنگ و شبنمی پوشیده شده بود و به برف های بهاری شباهت داشت که کم کم آب می شوند. تنها بعد از نگاهی دقیق و مدتی دراز توانستم گوسفندهایی را که کپه کپه گرد هم آمده بودند تشخیص بدهم. عده آن ها چندین هزار بود و خواب و تاریکی شب همه آن ها را در توده ای که استپ را پوشانده بود به هم فشرده بود. پشت هم بع بع می کردند.