1. خانه
  2. /
  3. کتاب دست از این مسخره بازی بردار،اوستا

کتاب دست از این مسخره بازی بردار،اوستا

نویسنده: مو یان
3 از 1 رأی

کتاب دست از این مسخره بازی بردار،اوستا

Shifu, You'll Do Anything for a Laugh
انتشارات: نشر چشمه
ناموجود
42000
معرفی کتاب دست از این مسخره بازی بردار،اوستا

کسب جایزه نوبل ادبیات 2012 از سوی مو یان، نویسنده چینی، به واسطه نگارش «دست از این مسخره بازی بردار اوستا» با سر و صدای بسیاری در محافل ادبی همراه بود؛ آن هم در شرایطی که افرادی چون میلان کوندرا و بسیاری از چهره های شناخته شده ادبی در این رقابت حضور داشتند.

کار به جایی رسیده بود که حتی نگاه های سیاسی را به این اثر نسبت می دادند؛ به طوری که اپوزوسیون چین او را یک نویسنده راست گرا می دانستند و به این نظر او را قبول نداشتند و از سوی دیگر خود راست گراها به دلیل کنایه های مو یان به دولت، دل خوشی از او نداشتند.

در این کتاب یک تک نگاری به قلم مو یان نیز ترجمه شده که روایتی است از کودکی هولناکش. زندگی در روستایی فقیر با مردمانی همیشه گرسنه. طوری که مویان می نویسد روزی که برای اولین بار زغال سنگ شفاف برای بخاری مدرسه شان آوردند، آن ها گمان کردند خوراکی است و تا انتهایش را خوردند!

کتاب دست از ابن مسخره بازی بردار اوستا که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد، شامل مجموعه داستان های کوتاه مو یان نویسنده چینی است. مو یان در سال ۲۰۱۲ برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
در این داستان ها با طیف گسترده ای از دیدگاه های مو یان رو به رو هستیم که منتقدان آن را با دیدگاه نویسندگانی چون تولستوی و کافکا مقایسه کرده اند. این داستان ها در ژانرهای مختلف از کمیک گرفته تا تراژیک نوشته شده اند، هر چند طنز مو یان همیشه سایه ای از سیاهی در خود دارد. این مجموعه همچنین مهر عمیق و پایدار نویسنده نسبت به مردی که دوست و همراه همیشگی اوست را به تصویر می کشد که با نفرت شدید او از بوروکراسی و سرکوب برابر است – با وجود اینکه داستان او هرگز آموزش دهنده چیزی نیست. طنز، وهم، ماورایی و رازآلود: همه این ها در این مجموعه لذت بخش و برجسته آورده شده اند.

فیلم اوقات شادمانی (Happy Times) به کارگردانی ژانگ ییمو که از داستان اوقات شادمانی مو یان اقتباس شده است، در تابستان ۲۰۰۲ تأثیر بسزایی در شهرت نویسنده و نیز شهرت این مجموعه داستان داشت.

درباره مو یان
درباره مو یان
گوان موئه با نام مستعار مو یان، نویسنده ی معاصر چینی است که در سال ۲۰۱۲ به خاطر «رئالیسم خیره کننده ای که قصه های مردمی و تاریخ را با زمان حال پیوند می دهد» برنده ی جایزه ی نوبل شد. مو یان، نام مستعار اوست که معنی «سکوت کن» می دهد.مو یان در سال ۱۹۵۵ در شمال شرق شهرستان گائومی واقع در استان شاندونگ چین در یک خانواده ی کشاورز به دنیا آمد. او در زمان انقلاب فرهنگی چین مدرسه را ترک کرد و در یک کارخانه تولید محصولات نفتی مشغول به کار شد. پس از انقلاب فرهنگی به ارتش آزادی بخش مردم پیوست و نوشتن را در سال ۱۹۸۱ و در حالی که هنوز سرباز بود آغاز کرد. سه سال بعد به عنوان مدرس در گروه ادبیات آکادمی فرهنگ ارتش آزادی بخش مشغول به کار شد. وی در سال ۱۹۹۱ موفق به اخذ درجه کارشناسی ارشد از دانشگاه نرمال پکن شد.مو یان در نوشته هایش از تجارب جوانی اش و زندگی در زادگاهش الهام می گیرد؛ تجاربی از فقر، گرسنگی و سختگیری های پدری خشن.
دسته بندی های کتاب دست از این مسخره بازی بردار،اوستا
نکوداشت های کتاب دست از این مسخره بازی بردار،اوستا

سبک مویان بی نظیر است ... داستان های کوتاه این مجموعه بیشتر نمادگرایانه نوشته شده اند که یان آن ها را استادانه و هنرمندانه به کار می گیرد تا شرایط، حالات و احساسات شخصیت ها را به تصویر بکشد.

Good reads
قسمت هایی از کتاب دست از این مسخره بازی بردار،اوستا

نویسنده چیزی را که می داند می نویسد، به روشی که برایش راحت است.

یک بار مادربزرگم به من گفت که وقتی هیچ رنجی برای کسی وجود ندارد که نتواند تحمل کند، خوشبختی فراوانی هم هست که او هرگز نمی تواند امیدوار باشد که از آن لذت ببرد. من آن را باور دارم.

مقالات مرتبط با کتاب دست از این مسخره بازی بردار،اوستا
«مو یان»: نویسنده ای منحصر به فرد در ادبیات چین
«مو یان»: نویسنده ای منحصر به فرد در ادبیات چین
ادامه مقاله
توصیه های «جویس کارول اوتس» درباره هنر خلق «داستان کوتاه»
توصیه های «جویس کارول اوتس» درباره هنر خلق «داستان کوتاه»

در این مطلب، نکاتی ارزشمند را درباره ی چگونگی نوشتن داستان های کوتاه خوب با هم می خوانیم

6 دلیل برای خواندن داستان های کوتاه
6 دلیل برای خواندن داستان های کوتاه

ضرباهنگ سریع، طرح داستانیِ یک وجهی، و وجود ایجاز از ویژگی های «داستان های کوتاه» هستند

نظر کاربران در مورد "کتاب دست از این مسخره بازی بردار،اوستا"
1 نظر تا این لحظه ثبت شده است

شاید واقعا مترجم قابلی هستن...ولی این کتاب اصلا خوب ترجمه نشده. خوندنش اصلا روان نیست و از ساختار هایی استفاده میکنه که تو فارسی اصلا رایج نیست. توی مقدمه هم مشخص بود که به دید تحقیر به نویسنده نگاه میکنه که این خودش نشون میده چقدر این اثر رو فهمیده. ترجمه مهدی غبرایی از مو یان خیلی بهتره. امیدوارم کسه دیگه ای این کتاب رو نخره.

1400/11/06 | توسطحمدیه صفری
6
|