کتاب ندای کوهستان

در مجموع کتاب خوبی بود. شروعش بسیار زیبا بود. قصه‌ی باباایوب و ارتباطش با کلیت داستان خیلی جالب بود. این عناصر برام خیلی تاثیر گزار بودند: 1-حرکت سه نفری به سوی کابل با گاری، 2-عشق پروانه و عبداله، 3-شخصیت نیلا، 4-شخصیت روشی و ادریس، 5- بدبختی‌های صبور و پروانه 6-شخصیت غلام و در مقابل بعضی مفاهیم وشخصیت‌ها شاید حضورشان زیاد بود ولی خوب پردازش نشده بودند: مثل: 1- معصومه و خودکشی اش، 2- مارکوس و زنش و مادرش و مادرزنش. 3- شخصیت باباجان که آخرش هم تروریست و مالک زمین خشخاش از آب درآمد. 4-توصیف مهمانی‌ها خوب از آب در نیامده بود. 5- اقبال 6- دلبستگی وحدتی به نبی 7- خورده شخصیت‌های زیادی که بستگان شخصیت اصلی بودند ولی فقط صفحات کتاب رو زیاد کرده بودند. 8- بعضی جاها نظرِ نویسنده در مورد بازیگران تاریخ و سیاست افغانستان به زور به متن سنجاق شده بود. درکل از نیمه‌ی کتاب که عبور میکنیم کشدار شدن بعضی موضوعات خسته کننده میشه و فقط میخای تمومش کنی و لذتی نداره. بادبادک باز و هزارخورشید تابان رمان‌های خیلی یکدست و بهتری هستند. سبک جابجایی فضا، زمان و راوی که من با گوربه گور فاکنر باهاش آشنا شدم و با رمان فریدون سه پسر داشت تونستم ازین سبک لذت ببرم در این رمان هم پیاده شده ولی به نظر من نتوانسته لطفی به کلیت رمان بکنه. علیرغم اینکه میگن نویسنده سعی کرده پایانبندی خوبی داشته باشه ولی من که از پایانش لذت چندانی نبردم. در آخر توصیه ام این است که به عنوان اولین رمان از خالد حسینی خوانده نشود ولی هرکس که علاقمند به رمان باشد باید این رمان را بخواند.

ترجمه خانم ظهیری هم من ایرادی زیادی واقعا ندیدم که باعث اذیت خواننده‌ی کتاب بشه.

نشر ثالث رو خوندم اما جالب نبود، ۲ تا کتاب دگ ش خیلیییی بهتر بود

اینها همه یک کتاب هستند که مترجمان اسامی اونها رو عوض کردند ؟

کدوم ترجمه بهتره؟

این داستان هم درباره سختی‌ها و مرارت‌های مردم افغانستان هست. داستان خانواده ای که پدر خانواده قصد فروش دخترش را دارد. شخصیت‌ها به خوبی پرداخته شده اند و روایت داستان پرکشش هست.

یک کتاب دیگه از نویسنده‌ی کتاب بادبادک باز و هزار خورشید تابان. داستان تکراری رنج و درد مردم که تمومی نداره. یک قصه‌ی خوب از یک قصه نویس عالی. کتاب شامل 9 فصله که داستان هر فصل تقریبا جداست ولی نقطه‌ی پیونده دهنده‌ی این داستان‌ها یک شخصیت هست.

به نظر من متفاوت با کتاب‌های دیگه خالد حسینی هیت و دو کتاب دیگه اش برای من محبوب‌تر این هستند.. ترجمه‌ی اقای غبرایی رو خوندم و کمی تا قسمتی راضی بودم... انتسارات مروارید هم ترجمه کرده که فکر میکنم اون بهتر باشه