داستانی فوق العاده در پس زمینه ای حیرت آور.
کتابی به یاد ماندنی و در برخی مواقع دردناک.
بخشی حیاتی از آثار برتر ادبیات نوین آمریکای لاتین.
بومی ها، به خصوص زنانشان، من را یکی از خودشان می دانستند، با این تفاوت که به خاطر سفیدپوست بودنم، تسلی بیشتری حتی نسبت به آن ها نیاز داشتم، و آن ها تسلی بی دریغی به من می دادند. اما تسلی باید در خود، هم ناراحتی داشته باشد و هم قدرت.
دو چیز از زمانی که حرف زدن را یاد گرفتم، در من وارد شده بودند: (1) محبت و عشق نامحدود بومی ها، عشقی که نسبت به یکدیگر و همچنین به طبیعت، زمین های مرتفع، رودخانه ها و پرندگان داشتند؛ و (2) تنفری که نسبت به عاملین درد و رنج شان در دل داشتند.
کودکی ام در میان آتش و عشق سپری شد.
ادبیات آمریکای جنوبی برام خیلی جذابه. اما این یکی رو باهاش ارتباط برقرار نکردم و نتونستم تموم کنم.