پیراندلو، معمار و بنیان گذار درام قرن بیستم است.
این اثر، محدوده ی فعالیت های درام را افزایش داده است.
کاوشی کلاسیک و دراماتیک درباره ی وجوه بی پایان واقعیت.
زندگی پر از چرند و پرندهای عجیب و غریب است که به شکلی عجیب حتی نیاز ندارند که محتمل به نظر برسند، چرا که واقعیت دارند.
ای کاش می توانستیم ضرر حاصل از کارهای خوبی که فکر می کنیم داریم انجام می دهیم را پیشاپیش ببینیم و درک کنیم.
وقتی شخصیتی آفریده می شود، بلافاصله از نویسنده ی خود فاصله می گیرد، مستقل می شود. بقیه می توانند او را در موقعیت های دیگری ببینند که نویسنده به فکرش نرسیده است. و در نتیجه «معنی» دیگری بدان داده می شود که نویسنده هرگز به عقلش نرسیده بوده است.
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.
اگرچه شروع «تئاتر ابزورد» اغلب در آثار آوانگارد مربوط به دهه های 1920 و 1930 در نظر گرفته می شود، خاستگاه های آن در حقیقت به مدت ها قبل باز می گردد.
مطالعه ی آثار مدرن به صخره نوردیِ ذهن تشبیه شده است. مدرنیسم به مخاطبی فعال و کنش گر نیاز دارد و خواننده ی اثر برای درک مفهوم آن، باید از ذهن خود کار بکشد.
موجود کنید لطفا
موجود کنید لطفا