نمایشنامه ی ابزورد، سبکی در آثار نمایشی است که پس از جنگ جهانی دوم و با آثار چند نویسنده ی اروپایی در اواخر دهه ی 1950 میلادی به وجود آمد. آثار این نویسندگان اغلب بر تفکر هستی گرایی یا اگزیستانسیالیسم استوار بود و به مشکلات انسان در مواجهه با بی معنایی زندگی خود می پرداخت.
نمایشنامهی «چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟» به سرعت تحسین منتقدین و مخاطبین را برانگیخت و نام «آلبی» را در کنار بزرگان تئاتر آمریکا قرار داد.
یک جاده، یک درخت، در یک بعد از ظهر، و دو انسان منتظر—همه چیز ساده و مشخص است اما در عین حال، هیچ چیز دقیقا آنطور که به نظر می رسد، نیست.