کتاب جاده ای به اسکله ویگان

برای یک جنوبی که به مناطق معدنی آشنایی ندارد، منظره ی صدها معدنچی که در پایان شیفت از معدن خارج می شوند، عجیب و کمی گمراه کننده است. چهره ی خسته ی آن ها را دود پوشانده و نگاهی وحشی و ترسناک دارند. در مواقعی دیگر که صورتشان شسته و پاکیزه شده، آنان را به سختی می توان در میان مردم عادی تشخیص داد. بیشترشان کوتاه قد هستند و اندام زیبای آنان به دلیل پوشیدن لباس هایی ضخیم و نامتناسب پنهان است. یکی از معدود نشانه های تشخیص معدنچیان، لکه های زخم آبی رنگی است که بر روی بینی و پیشانیشان دیده می شود. گرد و غبار زغال که هوای معدن را انباشته، بر روی زخم های صورت معدنچیان قرار می گیرد و بعد پوست تازه ای بر روی آن کشیده می شود. به این ترتیب، لکه ای آبی رنگ که بیشتر به خالکوبی شبیه است، در چهره ی آنان پدیدار می گردد.

فقط زمانی که کسی از یک فرهنگ متفاوت را می بینید است که می توانید شروع به درک واقعی باورهای خود کنید.

اینجا با این حقیقت مهم رو به رو می شویم که همه ی نظرات تحول آفرین، بخشی از قدرت خود را از عقیده ای پنهانی می گیرند: این که هیچ چیز قابل تغییر نیست.