کتاب پدرو پارامو

سال ۹۷ اولین بار خوندمش و انقدر گیج شده بودم، وسطاش ول کردم و گفتم این دیگه چه کتاب مسخره‌ایه. اما الآن که بعد ۶ سال رفتم سراغش، با اشتیاق تا آخر خوندمش و از این که درباره‌اش بد قضاوت کردم، پشیمونم.

شاهکار 🤌🏻🤌🏻🤌🏻🤌🏻🤌🏻

کتاب عالی و محشره ... اگر از کتاب صدسال تنهایی خوشتان اومده احتمالا از این هم خوشتان میاد

گیج مبهم و بی انتها از رئالیسم جادویی خوشم نمیاد

عمیق و قدرتمند، با ترجمه عالی میرعباسی

من که چیزی از این کتاب نفهمیدم.

خوان رولفو روایتگر خشونت ، فقر و استبداد جامعه‌ی مکزیک قبل و پس از انقلاب بود . برای بیان این همه می‌بایست از زبان و سبکی شبه اساطیری استفاده میکرد تا تلخی این حجم از فلاکت کمتر توی ذوق خواننده بزنه ؛ و چه زبان و سبکی بهتر از رئالیسم جادویی برای بیان آن . این رمان درخشان‌ترین اثر خوان رولفو و یکی از بهترین‌های ادبیات آمریکای لاتینه . ادبیاتی که بنظر من در طول تقریبا یک قرن از حیات ادبی جدی اش ، تمام تلاششو کرد تا زشتی همین مفاهیم را در قالب سبک شبه اساطیری رئالیسم جادویی بیان کنه

ترجمه میرعباسی از پارسای خیلی بهتر است.

به طور کلی ترس , عشق , جنگ , انقلاب , نفرت یا شهوت و تمامی مسائل مهم زندگی در ادبیات آمریکای لاتین سراسر متفاوت‌تر و راز آلوده‌تر مطرح میشن و این رمان هم از این قاعده مستثنی نیست . ترجمه میر عباسی هم خیلی خوبه و در انتهای کتاب هم یک مقاله هست که خیلی بدرد بخوره . البته کسانی که تازه شروع به خواندن آثار داستانی کرده ان بهتره سراغ این کتاب نرن.

این داستان برای من به شدت سخت خوان بود ولی حسی که کتاب به انسان منتقل میکرد را دوست داشتم.

بخشی از داستان: آمدم به کومالا، چون بهم گفته بودند پدرم آنجا زندگی میکند و اسمش هم پدرو پارامو است. این را از مادرم شنیدم. من هم بهش قول دادم بعد از اینکه مرد، بروم سراغ یارو. به نشانه‌ی اینکه سر قولم می‌مانم دست هایش را فشردم؛ او در آستانه مرگ بود و من هم ناچار هر قولی بهش میدادم. باز سفارش کرد: (( مبادا پشت گوش بندازی! درباره اش همه جور حرفی می‌زنن. اما حتم دارم از دیدنت خوشحال میشه.))

این رمان کوتاه در دسته رئالیسم جادویی قرار میگیره. داستان روایت آدمهای مرده ای هست که در روستای کومالا زندگی میکردند و این آدمهای مرده روایت هایی از زمانی که زندگی میکردند شرح میدن. روایت داستان به صورت سیال ذهن هست و تغییر زاویه دید ماهرانه، داستان را تبدیل به اثری منحصر به فرد کرده. این کتاب رو از نشر ماهی خوندم و کاوه میرعباسی به خوبی از عهده ترجمه داستان برآمده. طراحی جلد هم بسیار خوب و متناسب با داستان هست.