کتاب دروازه سرنوشت

"دروازه سرنوشت" آخرین رمان آگاتا کریستی است که در سال ۱۹۷۳ منتشر شد و ماجراجویی نهایی زوج کارآگاهی محبوب او، تامی و تاپنس برسفورد، را روایت می‌کند. برخلاف بسیاری از آثار پیشین کریستی، این کتاب لحنی تأمل‌آمیز دارد و به مضامینی همچون حافظه، رازهای پنهان و گذر زمان می‌پردازد. در حالی که شخصیت‌هایی مانند هرکول پوآرو و دوشیزه مارپل بر دنیای داستان‌های معمایی کریستی تسلط داشتند، تامی و تاپنس با جذابیت متفاوت خود-که ریشه در همکاری پایدار، شوخ‌طبعی و روحیه ماجراجویانه‌شان دارد-جایگاهی خاص در میان آثار او دارند.
تامی و تاپنس که اکنون دوران بازنشستگی خود را در خانه‌ای جدید در حومه انگلستان سپری می‌کنند، به‌طور اتفاقی با معمایی کهنه روبه‌رو می‌شوند. تاپنس هنگام مرتب کردن کتاب‌های قدیمی، پیامی رمزآلود را در صفحات یک رمان قدیمی پیدا می‌کند: «مری جردن به مرگ طبیعی نمرده است.» کنجکاوی او بلافاصله برانگیخته می‌شود و تصمیم می‌گیرد حقیقت را در پس این راز فراموش‌شده کشف کند. با ادامه تحقیقات، تامی و تاپنس درمی‌یابند که خانه جدیدشان با حوادثی از دوران جنگ جهانی اول گره خورده است. این معمای ظاهرا بی‌اهمیت، به‌زودی آنها را به دنیایی از جاسوسی، خیانت و قتل هدایت می‌کند. درحالی‌که سایه‌های گذشته همچنان بر زمان حال سنگینی می‌کند، این زوج باید با استفاده از ذکاوت و عزم همیشگی‌شان سرنخ‌ها را کنار هم قرار دهند، پیش از آنکه حقیقت، قربانیان تازه‌ای بگیرد. کریستی در این رمان به مضامینی همچون پیری، حافظه و تأثیرات ماندگار وقایع گذشته می‌پردازد. داستان نشان می‌دهد که چگونه رازهای سر به مهر تاریخ، حتی دهه‌ها بعد، می‌توانند زندگی افراد را تحت تأثیر قرار دهند. جاسوسی و دسیسه‌های دوران جنگ-مضامینی که در بسیاری از آثار کریستی دیده می‌شوند-در این رمان نیز نقشی کلیدی دارند و بر تعلیق و هیجان ماجراجویی این کارآگاهان آماتور می‌افزایند.
"دروازه سرنوشت" نه‌تنها وداعی نوستالژیک با تامی و تاپنس است، بلکه به‌نوعی پایان راه حرفه‌ای آگاتا کریستی در مقام نویسنده نیز محسوب می‌شود. گرچه این رمان پیچیدگی و انسجام برخی از شاهکارهای پیشین او را ندارد، اما بازتابی قدرتمند از گذر زمان، تأثیرات تاریخ و کنجکاوی بی‌پایانی است که شخصیت‌های به‌یادماندنی کریستی را تعریف می‌کند. برای طرفداران وفادار او، "دروازه سرنوشت" مطالعه‌ای تلخ اما ضروری است.