کتاب کتابخانه عجیب; کتاب کتابخانه عجیب

کتاب کتابخانه عجیب

The Strange Library

کد کتاب : 1083
مترجم :
شابک : 978-600-229-460-9
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 90
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 2005
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 11
زودترین زمان ارسال : 5 اردیبهشت
کتاب کتابخانه غرایب;
کتابخانه غرایب
The strange library

کد کتاب : 2838
مترجم :
شابک : 9786001171321
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 72
سال انتشار شمسی : 1396
سال انتشار میلادی : 2005
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : 5 اردیبهشت
کتاب کتابخانه عجیب; کتاب کتابخانه عجیب
کتابخانه عجیب
The Strange Library

کد کتاب : 2849
مترجم :
شابک : 9786007567111
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 100
سال انتشار شمسی : 1394
سال انتشار میلادی : 2005
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : ---
کتاب کتابخانه ی مرموز;
کتابخانه ی مرموز
The Strange Library

کد کتاب : 2847
مترجم :
شابک : 9786007443538
قطع : جیبی
تعداد صفحه : 92
سال انتشار شمسی : 1393
سال انتشار میلادی : 2005
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : ---

معرفی کتابخانه عجیب اثر هاروکی موراکامی

کتاب کتابخانه عجیب، رمانی کوتاه نوشته ی هاروکی موراکامی است که اولین بار در سال 2005 به چاپ رسید. مخاطبین با گشودن این کتاب جذاب و منحصر به فرد، در دنیای عجیب تخیلات بی حد و مرز موراکامی غرق خواهند شد. این رمان به داستان پسری تنها، دختری اسرارآمیز و مردی شکنجه شده می پردازد که قصد دارند از کتابخانه ای جهنمی فرار کنند. داستان این کتاب که به شکلی آشکار با سایر آثار موراکامی متفاوت است، پر از شخصیت هایی بسیار عجیب و در عین حال بسیار آشنا است و با پیشروی مخاطب، شکل دیگری به خود می گیرد و بسیار پویا و زنده جلوه می کند. رمان کتابخانه عجیب به شما می آموزد که چگونه از دنیای اتفاقات عادی فاصله بگیرید و کلمات را وادار می سازد تا شما را به جهانی متفاوت ببرند.
ویژگی های کتابخانه عجیب

جزو پرفروش ترین کتاب ها و رمان های ایران

هاروکی موراکامی
هاروکی موراکامی در ۱۲ ژانویه ۱۹۴۹ در کیوتو ژاپن به دنیا آمد. در سال ۱۹۶۸ به دانشگاه هنرهای نمایشی واسدا رفت. در سال ۱۹۷۱ با همسرش یوکو ازدواج کرد و به گفته ی خودش در آوریل سال ۱۹۷۸ در هنگام تماشای یک مسابقه ی بیسبال، ایده ی اولین کتاب اش، به آواز باد گوش بسپار به ذهنش رسید. در سال ۱۹۷۹ این رمان منتشر شد و در همان سال جایزه ی نویسنده ی جدید گونزو را دریافت کرد. در سال ۱۹۸۰ رمان پینبال (اولین قسمت از سه گانه ی موش صحرایی) را منتشر کرد. در سال ۱۹۸۱ بار جازش را فروخت و نویسندگی را پیشه ی حرفه ای ...
دسته بندی های کتابخانه عجیب
ادبیات ژاپن
ادبیات داستانی
ادبیات معاصر
ادبیات رئالیسم جادویی
داستان وحشت
دهه 2000 میلادی
جایزه ی فرانتس کافکا
فهرست برترین کتاب ها درباره کتاب ها
نکوداشت های کتابخانه عجیب
A fantastical short novel.
یک رمان کوتاه شگفت انگیز.
Barnes & Noble
A charming, surreal story.
داستانی جذاب و سوررئال.
Washington Post Washington Post
It takes readers on a wondrous journey to a mysterious Tokyo library.
این اثر، مخاطبین را به سفری حیرت انگیز به کتابخانه ای اسرارآمیز در توکیو می برد.
Elle
قسمت هایی از کتابخانه عجیب (لذت متن)
این جا تک و تنها ساعت دو صبح در تاریکی دراز می کشم و به سلول زیرزمین کتابخانه هه فکر می کنم. به این که تنها بودن چه حسی دارد، و به عمق ظلمتی که در برم گرفته. ظلمتی به سیاهی شب ماه نو.
از رشته پلکان درازی رفتم پایین، پیچیدم به راست، در طول راهرو دلگیری پیش رفتم تا، بله، شک نکنید، رسیدم به اتاقی با شماره ی ۱۰۷، کتابخانه زیاد رفته بودم، اما این که زیرزمین داشته باشد، برایم عجیب بود. در زدم. تقه ای بود عادی و روزمره، اما چنان صدایی داد که انگار یکی با چوب بیسبال کوبیده به دروازه ی جهنم. صدای در راهرو انعکاس شومی داشت. برگشتم که پا بگذارم به دو، اما برخلاف میلم پاهایم نمی جنبید. آخر این جوری بار نیامده بودم. مادرم یادم داده بود که اگر دری را زدی، صبر کن تا یکی جواب بدهد. صدایی از توی اتاق گفت: «بیا تو.» در را باز کردم. پیرمرد ریزه ای پشت میز تحریر کوچکی وسط اتاق نشسته بود. خال های سیاه ریزی مثل یک دسته مگس روی صورتش پاشیده بود. پیرمرد طاس بود و عینک ته استکانی به چشم داشت. طاس طاس هم نبود؛ چون موهای سفید فرفری به دو طرف سرش چسبیده بود. مثل کوهستانی بود پس از حریق جنگلی. پیرمرد گفت: «خوش آمدی، پسرم. چه کمکی از من ساخته است؟» با کم رویی گفتم: «دنبال یک کتاب بودم. اما می بینم که کار دارید. یک وقت دیگر می آیم.
دلم برای آقاگوسفندیه سوخت و همین بود که رفتم توی سلول. یک تخت خواب ساده داشت، یک میز، یک روشویی. سر و ریختش اصلا چیزی نبود که بشود بهش گفت تمیز. خمیردندانش با طعم توت فرنگی بود، طعمی که من تحملش را ندارم. آقاگوسفندیه داشت با چراغ رومیزی بازی بازی می کرد؛ هی روشن و خاموش اش می کرد. با نیش باز رو کرد به من و گفت «هی، این رو ببین. خیلی قشنگه ها! هاه؟» آقا گوسفندیه گفت: «من روزی سه وعده غذا برات می آرم. ساعت سه هم برای میان وعده بهت دونات می دم. دونات ها رو خودم درست می کنم، برای همین ترد و خوشمزه ا ن.»