الاسحاق، تاریخ دان عرب، داستان این واقعه را چنین روایت می کند: «از مردانی قابل اطمینان (اگر چه فقط خداوند، دانای کل و قادر مطلق و بخشاینده و همیشه بیدار است) روایت شده که مردی از اهالی قاهره، مال فراوان و ثروتی کلان داشت؛ اما او چنان سخاوتمند و بلند نظر بود که همۀ دارایی اش جز خانۀ پدری را از دست داد، بخت از او برگشت و سخت تهی دست شد، چنانکه جز با عرق جبین و کد یمین، نمی توانست معاش خود را تأمین کند.
یک شب، خسته و کوفته و افسرده خاطر، زیر درخت انجیری در باغچۀ خانه اش خوابیده بود. در خواب دید یک نفر که خیس بود و آب از او می چکید، از دهانش یک سکۀ طلا درآورد و به او گفت: «به درستی که بخت تو در ایران و در اصفهان است، پس به جست و جویش برخیز و به دستش آور.» پس او به ایران سفر کرد و در راه با همۀ خطرهای صحرا رو به رو شد و با همۀ خطرهای دریا و کشتی ها دزدان دریایی، مشرکان و بت پرستان، رودخانه ها، جانوران وحشی، و هم چنین با همۀ خطرات انسان ها. سرانجام، وقتی به اصفهان رسید، شب شده بود و در مسجدی خوابید. اینک، دیوار به دیوار مسجد خانه ای بود، و چون خداوند (تبارک و تعالی!) مقدر فرموده بود، دسته ای از دزدان وارد مسجد شدند و از طریق مسجد به آن خانه راه بردند، و ساکنان خانه که از سر و صدای دزدان بیدار شده بودند، فریادشان بلند شد. همسایه ها هم داد و فریاد راه انداختند که بر اثر آن، «والی» شهر همراه با افرادش به داد آن ها رسید و دزدان از راه پشت بام گریختند. آن گاه والی وارد مسجد شد و مرد قاهره ای را در آن جا خفته یافت. پس بند بر او نهاد و با چوب و چماق تا سر حد مرگ کتکش زد و به زندان انداخت. آن مرد سه روز در زندان ماند تا این که والی احضارش کرد و پرسید: «از کدام مملکت می آیی؟» او جواب داد: «از قاهره.» والی گفت: «دلیل آمدنت به ایران چه بوده است؟» او جواب داد: «در خواب شخصی را دیدم که به من گفت: به درستی که بخت تو در اصفهان است، پس به آن رجوع کن. وقتی به این جا آمدم، دانستم که بخت من همان ضربه های چوب و چماق بود که از جناب عالی دریافت کردم.»
نشر کتاب پارسه
خورخه لوئیس بورخس
