کتاب شاهدی بر زندگی من

Witness to My Life
کد کتاب : 1004
مترجم : سودابه گیوراد
شابک : 978-964-7425-40-7
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 560
سال انتشار شمسی : 1391
سال انتشار میلادی : 1963
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : ---

ژان پل سارتر برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات سال 1964

معرفی کتاب شاهدی بر زندگی من اثر سیمون دوبووار

کتاب شاهدی بر زندگی من، اثری نوشته ی ژان پل سارتر و سیمون دوبووار است که نخستین بار در سال 1983 به انتشار رسید. نامه های خصوصی و زیبایی که در این کتاب گردآوری شده اند، نشان دهنده ی احساسی ترین وجه سارتر و وابستگی عمیق او به شریک ذهنی و عاطفی اش، سیمون دوبووار هستند. این مکاتبات که در بیست و یک سالگی سارتر آغاز شدند، فراز و نشیب ها و تغییرات زندگی این دو نویسنده ی بزرگ را در خلال دهه ی 1930 آشکار می کنند؛ دهه ای که در آن، اولین رمان منتشر شده از سارتر، یعنی رمان «تهوع»، پا به عرصه ی وجود گذاشت. همزمان با ورود اروپا به گرداب جنگ، نامه های ارسال شده ی سارتر از مرز آلمان، نشان می دهند که او متقاعد شده که زندگیِ بی اصالت و دروغینی را سپری کرده است. این نامه ها همچنین بازتابی از اولین تفکرات سارتر درباره ی فلسفه ی هستی گرایانه اش هستند.

کتاب شاهدی بر زندگی من

نکوداشت های کتاب شاهدی بر زندگی من
A unique insight into Sartre and de Beauvoir's remarkable 52-year liaison.
نگاهی منحصر به فرد به رابطه ی 52 ساله و جالب توجه سارتر و دوبووار.
Goodreads

Extraordinary in so many ways.
خارق العاده از بسیاری از جهات.
Kirkus Reviews Kirkus Reviews

With passionate conversations and relentless self-analysis.
با گفت و گوهایی پرشور و تحلیل هایی مداوم از خود.
Publishers Weekly Publishers Weekly

قسمت هایی از کتاب شاهدی بر زندگی من (لذت متن)
بعد از انتظاری بیهوده به این نتیجه رسیدم که صفحات موسیقی ای را که برایت فرستاده بودم، دریافت نکرده ای. البته واقعیت این است که با حس تجربیم آن ها را به عنوان نامه مهر زدم و در باجه مواد چاپی انداختم. بی شک مشکلی پیش آمده است. دیگر نامه های مرا موعظه های کوچک نخوان. می دانی که نه دوست دارم به نظر یک شاگرد بیایم و نه یک استاد.

بی اندازه دوستت دارم. زمانی کوتاه را دور از تو سپری می کنم، کاملا بی معنا و تصادفی. خیلی دوست دارم که ببینمت، محبوب لجوج من، و داستان هایم را برایت تعریف کنم و دستت را بگیرم. تو عشق منی، نازنینم. دور از تو، پوچی تن را نظاره می کنم و اوقات خیلی خوبی ندارم.

جزئیات زندگی روزمره ات را بنویس و برایم بفرست. دوست دارم آن ها را بدانم، حتی بی اهمیت هایشان را.